[ KREW ]

Rankiem nie piję kawy,
i tak zbyt mocno uderza mi do głowy
przebudzenie się - ekstramalnie

i to że uczę się stawiać pierwsze kroki,
by dojść na koniec uliczki,
tam i spowrotem bez celu
(choć niekażdy lubi tego typu spacery)

z balonami w rękach
wbiegam na usychające pole
i biegłne szybko tak jak potrafię
myśląc że zaraz odlece
bez skrzydeł

a tu tylko przemądrzały wiatr z ironią,
popchnął mnie i upadłam

płakałam gdy z kolanka
trzy krople uleciały
tak strasznie czerwone

a gdy drzwi z domu
sama sobie otwarłam
(nie na palcach,
bo juz dosięgam)
zmęczona położyłam się do snu,
z własnym podartym misiem,
i zaciskałam go by nie uciekł mi
do innego pokoju wystraszony

Zasnełam..

(...)

a dziś w lustrze
przestraszyłam się
swojej dorosłej twarzy

autor

złodziejka marzeń

Dodano: 2007-02-19 08:53:35

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie