Krew na trawie

Krew na trawie.

Może to zły początek...

Czwórka przyjaciół w lesie na wycieczce,
Śpiew ptaków, szelest liści, szum drzew.
Płochliwe zwierzątka umykają przed nimi,
Spoglądają zaciekawione zza pnia.

Błąd!

Poczucie winy zamienia się w koszmar,
Młody chłopak zaczyna się wić i krzyczeć.
Woła do obcego boga, by zszedł i zagrzmiał,
Skacze do oka druha swego z gałęzią w dłoni.

Biedak - Nie zdążył.

Powstrzymali go, pochwycili dziarsko,
Uderzyli głową o ziemię, zaczęli kopać.
Wbili patyk w oko, zasypali usta ziemią,
Leżał tak chwilkę, a potem zjadły go mrówki.

Krew na trawie została. Tak cicho, cichuteńko.

Raz drugi; dla pięknej pory, jaką jest jesień.

autor

ZeU

Napisany: 2007-11-08 Dodano: 2007-11-08 18:11:40

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie