Królestwo empirii
Życie uczy więc błądzę idąc przez ból do
pokory
tysiące porażek mnie czeka nim sukces
osiągnę
uzdrowienie duszy bo wciąż jestem tak
chory
jeszcze wiele przejdę nim miłość do niej
przyciągnę
i tak dni mijają całe wypełnione bólem i
doświadczaniem
godziny biegną przesypują się w klepsydrze
ziarna
może kiedyś wreszcie lepszym człowiekiem
się stanę
lepszą się przede mną otwiera przyszłość co
kiedyś marna
jak miraż na pustyni jawiła się zupełnie
bez nadziei
krok po kroku doświadczam życia z wielkim
bólem
teraz przez ból lepszy czas się przede mną
bieli
obrazy anielskiej miłości w sercu do siebie
tulę
coraz więcej bólu co jak nic innego pokory
uczy
może kiedyś cel swój osiągnę w blasku
chwały
tysiące myśli w mojej głowie wciąż wyje i
huczy
staję się coraz lepszy lecz wciąż tak
niedoskonały
jaro 37
Komentarze (26)
Mądry ,refleksyjny wiersz, Podoba mi się.
Pozdrawiam
"uzdrowienie duszy bo wciąż jestem tak chory".
To już zawsze jakiś postęp zobaczyć w sobie "chorą
duszę".Wiele chorych dusz błąka się po świecie,wiele
niedoskonałych ludzi świat karetą wozi.pozdrawiam.
refleksyjnie i mądrym słowem ukazujesz to jakże ukryte
pozdrawiam
Doskonałe jest Twoje podejście do życia. Bycie
doskonałym jest sprawą drugorzędną. Świetny,
realistyczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)
Jesteś doskonały w swej niedoskonałości... ;))
Pozdrawiam Jarku!
To prawda, życie uczy i jest wymagającym nauczycielem.
Pozdrawiam ciepło :)
Nikt z nas nie jest doskonały,
całe życie się uczymy, a i tak
po drodze popełniamy błędy.
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Jarku, z podziwem dla Ciebie. Życzę Ci optymizmu i
szczęścia w szukaniu swego miejsca w życiu,pozdrawiam
słonecznie :)
Dobry wiersz z refleksjami o życiu,jego
cierpieniu,pokorze wobec niego i o tym,iż te ciężkie
doświadczenia mogą sprawić,iż staniemy się lepsi.
Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie :)
Widzę,że Twoje doświadczenia nie poszły na marne,bo
ładnie i mądrze napisałeś.Pozdrawiam.
Odczuwalne jest cierpienie peela i nadzieja, że dzięki
temu staje się on lepszym człowiekiem. Pozdrawiam :)
uczymy się ciągle bo ,życie stale przed nami stawia
przypadki, zdarzenia, gdzie nasza wiedza i
doświadczenie może być wykorzystana. Nie mamy jednak
patentu na nieomylność dlatego nadal się uczmy:))
życie wszystkich uczy pokory, a człowiek nie zawsze
skory schylić kark, no bo jak?!
Ja, Człowiek...
życie cały czas uczy, jednak doskonali chyba nigdy nie
będziemy
dobry wiersz
dobry wiersz
z ideałem trudne życie lepiej na siłę nie dąż do
doskonałości
gdyż takiej nie ma pozostań sobą