[Kropelka po kropelce]
Kropelka po kropelce
Spływa po szybie
Przez otwarte okno
Wiatr do klasy wpada
Wszyscy lekcją są zajęci
Lecz ja widzę co się dzieje
Jak się kwiaty poruszają
Jak ze sobą rozmawiają
A za oknem jest ulica
Widzę auto, auto, auto
Słyszę jedno, drugie, trzecie
Mam ochotę krzyknąć
By w mej duszy żal obudził się
Zasnąć!! Nie obudzić się!!
autor
margot
Dodano: 2004-09-12 10:10:24
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.