Kropelkowo
Mam taki ogród
każdy go ma
ogród myśli emocji uczuć
słów marzeń
w introwertycznym swoim ja
Wciąż ktoś wchodzi do tego ogrodu
coś nowego przynosi
jedni cuda natury a inni
kolące chwasty
i jesteś ty
na pajęczynie słów
szeptem wiatru
na drzewie melancholii
rozproszona lacrima
tak idealnie wpisana
lubię ją
ma tu swoje miejsce
choć słona jest
i drażliwa
Raz po raz
wiatr pajęczyny zrywa
lecz znów zaplata je czas
a ona ożywa
kiedy na krople
pada promień emocji
mieni się i drży
a obok na gałęzi
przysiada świetlik mojej duszy
i milczy
patrzy
wskrzesza słowa i gasi
za małe są
_______________________
* lacrima - łza
autor
zielonaDana
Dodano: 2020-01-04 18:47:46
Ten wiersz przeczytano 777 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Samo życie. Drażni, boli, cieszy,
raduje
i codziennie samym sobą się rozkoszuje.
Fajny, refleksyjny wiersz o życiu.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
Niezła historia, taka mocno nadrealna. Prowokująca w
głowie dziwaczne obrazy.
Łatwiej czytałoby mi się gdyby był podział na strofy.
To prawda :-) Raz będzie to ogród magicznych kolorów i
zapachów, kiedy indziej mrocznych cieni i mgieł. Oby
tylko nigdy nie stał się ogrodem, w którym pachną już
tylko zwiędłe pnącza.
Znakomity wiersz. Pozdrawiam serdecznie :-)
Pięknie Dano napisałaś. Jak zawsze zresztą. Pozdrawiam
Nie do końca wybierm jedno: czy lacrima - to osoba
trzecia, czy całośc spraw - ocobowośc Peelki.
Widac poetkę dojrzałą, wrazliwą, świadomą samego zycia
- a wnim - ludzi.
Pozdrawiam Danusiu:)
Zawsze - poezja, zawsze prawda - o nas... - czasem
bolesna. wiecznym piórem i okiem kobiety.