Krótka baśń o uśmiechu

Zanim dzień wyda ostatni krzyk
Zanim noc wyciągnie swoją dłoń
Ukołysze ciepłem niejedna myśl
Natchnie twe serce kwiatów woń

Zmęczone słońce nie pójdzie dziś spać
Z księżycem zatańczy w baśni bez słów
Zegar czasu nie będzie kraść
Zatrzyma się cicho w blasku gwiazd

Uśmiech – serca radość, życia sens
Uśmiech – głębia duszy, lekkości kęs
Uśmiech – ogród zielony, piękna czar
Uśmiech – miłości znak, przyjaźni dar

To nic, że przeszłość wracać chce
To nic, że kusi lękiem swym
Że wciąż widać jej mroczny cień
I woła błagalnie: „pamiętaj o tym!”

Jak liść jesienny odpłynie już
Nie wróci płacz, nie wróci żal
To wszystko, co było, przykryje kurz
Smutku bramę zamkniesz na klucz

Uśmiechnij się, uśmiechnij się więc…

autor

Zaratustra

Dodano: 2008-03-19 20:34:29

Ten wiersz przeczytano 1454 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie