Kruchość życia
Dla wszystkich ceniących życie
Kiedy dwoje jedność tworzy
to na świat przychodzi życie,
pełne smutku i radości,
celów szukające skrycie.
Ma swe serce oraz duszę, co skrywają dziwne
cuda,
ma nadzieję, że na świecie godnie mu się
przeżyc uda.
Lecz jak często te pragnienia są okrutnie
zabijane,
w sercach zamiast czystych myśli
rodzi się okrutny zamęt.
Śmierć zabiera nam kochanych,
rani mocno kochających,
bo nasz świat to nie jest bajka,
pełen istot jest płaczących.
Jakże często też my sami
nie umiemy pojąć daru,
życie rodzi się z zagadki
pełnej miłosnego czaru.
Tak więc chrońmy wszystkie skarby,
elementy świata, ziemi
i nie ciałem, ale sercem bądźmy także
połączeni,
nie pozwólmy, aby smierć wciąż wszystko
zabierała skrycie,
bronią, która ją pokona jest to małe kruche
życie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.