Krwiopijcy

Szła przez życie nosząc na swych barkach innych troski, zmartwienia,
łzy i cierpienia.
Upadała przez to wiele razy, lecz tego nie widziała,
zawsze dobroć w sercu, pomocną dłoń i uśmiech
bezinteresownie oddawała,
a ludzie czerpali, garściami, wiadrami
bez opamiętania,
a przy tym pomiatali,
obrażali,
poniżali,
że za mało
lub nie w porę
i chciało by się rzec
"Rusz makówką ty matole"

Teraz przyszły chude lata,
dziewczyna wycieńczona na nogach się słania,
a krwiopijcy dalej klapki na oczach mają
i zamiast pomóc,
ciągle zabierają.
Lecz teraz moja w tym głowa, by przegonić hieny
i na nowo siłę i wiarę odbudować,
aby w końcu ta mała istota,
zaczęła
normalnie funkcjonować.

S...szkoda, że nasze drogi tak późno się spotkały, ale damy rade.

autor

zapalka

Napisany: 2012-04-09 Dodano: 2012-04-09 10:54:33

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie