KRZYK
W samotności czas umiera
Słychać tylko bicie serca
Oddech dzwiga wspomnienia
Myśli są ciężarem w rozterkach
W czterech ścianach głucha cisza
Nikt już nie pamięta przeszłości
I czekanie , gdy ktoś zapuka
By znalezć się blisko terażniejszości
Przeszłość oddala łyk życia radości
Miłości dając ulotne przeżycia
Pozostaje gorycz w swej samotności
Rozdarte serce w bólu zanika
Komentarze (4)
Przejmujący krzyk duszy w samotności...pozdrawiam i
życzę miłego dnia :)
Bardzo wymowny i czytelny krzyk " Rozdarte serce w
bólu znika", pozdrawiam serdecznie, pozostając w
refleksji.
przejmujący krzyk samotności.
Krzyk serca jest najgłośniejszy.
Dobry wiersz, choć smutny.