Krzyże przydrożne
Otulone płaszczem białych brzóz,
na rozdrożach wsród pól
pachnących koniczyną i lipą
stoją krzyże przydrożne.
Wrośnięte w polski krajobraz
jak garbate wierzby.
Skromne.
Polskie.
Piekne i zadumane.
Od wieków świadkowie wiary,
pamięci
tragedii.
Rozpostarte ramiona,
ozdobione srebrzystą pajęczyną
wydają się
wskazywać drogę,
błogosławić.
Przechodniu,
przystań na chwilę.
Zatrzymaj pędzący pociąg
nowoczesnego życia.
Otwórz serce
pokryte rdzą obojętności.
Tu u krzyży
wiara ojców,
modlitwa matki
wypowiedziana szeptem.
Tu oddech starej wioski.
Te krzyże przydrożne
to nasza duma,
to serce Polski.
Inspiracją do wiersza były zdjęcia krzyży i figur przydrożnych w Polsce, zrobione przez mojego znajomego, Bogdana, wspaniałego fotografa- artyste.
Komentarze (21)
ładny wiersz, taki pełen naszej polskości, bo Bóg i
ten krzyż to symbol naszej przeogromnej wiary.
Piekny wiersz, a mi skojarzyl sie z coraz wieksza
iloscia krzyzy przy glownych drogach, w miejscach
wypadkow. Te akurat nie sa nasza duma, ale swiadkami
tragedii. Lepiej niech bedzie wiecej tych Twoich.
hmm...znak dawnych i współczesnych czasów, przemijanie
.. wiersz z klimatem ... Bardzo ładny pomysł
Te piękne samotne krzyże to relikt naszych
czasów,należy pochylić głowę nad nimi.
Krzyże przydrożne to XX wieków ich istnienia
w różnych stronach świata
znak męczeństwa nie tylko Boga
uzasadnię treść wiersza doświadczeniem
ci którzy kochają krzyże i czczą są bardzo często
poddawani próbom ukrzyżowania
na różne sposoby
Piękny wiersz. Tych krzyży kapliczkowych jest coraz
mniej za to tych pod drzewami ze zdartą korą coraz
więcej.
Twój wiersz ciepłym piórem nostalgii napisany,
wywołuje łzę tęsknoty takim "oddaleńcom " jak ja.
Dziękuję i pozdrawiam .
Trudno bylo by napisac piekniej o tych "swiadkach
wiary". Twoje slowa sa proste ale maja jakas magiczna
moc, ktora wywoluje drzenie serca podczas czytania
Twojego wiersza.
poruszający dusze twój wiersz brawo:)))poz.
warto czasem się zatrzymać i zastanowić za czym tak
pędzimy...
cyt.Tu u krzyży
wiara ojców,
modlitwa matki Pięknie bo w sercu polskość to one i
brzozy Wiersz wartościowy Na tak!
I ja napisałam wiersz o przydrożnych figurkach i
krzyżach. Pamiętam jak w dzieciństwie było ich kilka
koło drogi do szkoły i zawsze przed nimi trzeba się
było przeżegnać. Pięknie o tym piszesz.
Tylko w polu biały krzyż nie pamięta już, kto pod nim
śpi,cyt pios.Wiele ich jest przy drogach, na polach.Są
swoistą pamiątką różnych ludzkich historii i
sytuacji.Na moment, na chwilkę należy przy nich
podumać, może także pacierz zmówić?Melancholia wiersz
napisany.
Nostalgiczny pezjaż , pełen wiary, sentymentu do
takich miejsc. Pięknie namalowany słowem.
Piękny wiersz , pięknie opisujesz . Obyśmy pamiętali o
nich , o tych miejscach. Pozdrawiam