I kto będzie lizać?

I kto będzie lizać moje rany
Ciężko opadające na mym ciele
Człowiek jest sponiewierany
Koło czasu go miele

A gdyby tak puścić nić
I poczęstować się wolnością
Wzrok swój w daleką przestrzeń wbić
I cieszyć się nicością

Chyba że to jest kara
za wykroczenia moje
nic nie pomoże głęboka wiara

deszcz leje się na mnie a ja stoję

bezruch ogarnął mnie doszczętnie
i nie chcę dalej iść
świat się mi jawi obojętnie
mokry od kropli deszczu jest liść

natura kryje się przed deszczem
otwiera swoje łono
a ja wciąż i jeszcze
żyję pod tą osłoną

autor

Moka

Dodano: 2006-06-16 15:12:45

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie