Kto w lesie nie śpi?

Ślicznie zapierasz nas w przyrodniczy świat.

:) Pięknie piszesz.

Leśne zachwycenie i mi się udzieliło :)

Zgrabnie opisany romans z lasem. Zaskoczenie wyrwało
mnie rozmarzenia :)
Pozdrawiam z uśmiechem ;)

Wspaniały wiersz,przepiękne widoki słowem
malowane,serdeczności dla Ciebie :)

Lubię takie wiersze. Piękny
Pozdrawiam serdecznie :)

:))) jednym słowem, mrówki Cię oblazły.
A podziw nad naturą pieknie Ci się udał, od razu
przypomniał mi się moj dzisiejszy marsz. Wyszłam rano
o wpół do siódmej, szłam wśród szpaleru lip. Lipy
kwitną, a w nich szum tak donośny, ze ho, ho:) A kto
to? A pszczółki, miodek nam będą lipowy robiły. Jak ja
dawno Cię nie widziałam... To miłe, gdy przybywa Ktoś,
z kim sie fajnie rozmawiało.

Ale fajnie!:)

:)

Bardzo.
Pozdrawiam:)

krzemanko, dziękuję za wskazanie oczywistego błędu i
sugestie
i Tobie tetu za uwagę,
wszystkim komentującym za czas poświęcony rymowance.

Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

świetnie z humorem nawiązującym do znanych mrówek
Telimeny:-)
pozdrawiam

Dołączam do czytelników, których wiersz zatrzymał. Do
fragmentu, który wskazała Tetu taże mam uwagę, nie
tyle do czasownika "trwając", co do "rozproszyły" i
"trzymały". Skoro mowa o "leśnych" (rodzaj męski) to
czy nie powinno być "rozproszyli" i trzymali"? Zamiast
"w leśne zachwycenie" czytam sobie "w owo
zachwycenie", aby uciec przed powtórzeniem. Wiadomo,
że to czytelnicze sugestie, a nie rady eksperta.
Miłego wieczoru:)

Wiersz w tonie dobrego humoru.
Ładnie ujęty temat.
Pozdrawiam.
Marek