Kto szuka...
Znowu wyruszam z młodością w tany,
cieszy się dusza i serce rośnie,
żeby się w życiu nie czuć przegranym,
stale próbuję, a nie zazdroszczę.
Szukam wśród innych co sam zgubiłem,
co nieprzeżyte, białą jest kartą
i choć nie wszystko jest tutaj miłe,
to swą prawdziwą chcę poznać wartość.
Wypełnić pustkę którą z nałogiem,
puściłem niczym z dymem w przestrzeni,
czasu niestety cofnąć nie mogę,
lecz swą świadomość życia chcę zmienić.
Komentarze (20)
Bardzo optymistyczny i ciekawy, tak trzeba, nie wolno
opuszczać rąk i się poddawać, więc zawsze patrz do
przodu. Z serca pozdrawiam i sercem dziękuję :)
karaciku - piękny wiersz:) Człowieka może zrozumieć
jedynie drugi człowiek:) Pozdrawiam cieplutko!
wszyscy zmieniamy naszą teraźniejszość...a przeszłość
pozostaje pasmem doświadczeń...
Bywa, że trzeba długo wędrować
los ścieżki życia nie raz zaplącze
lecz gdy kolejny ranek nastanie
wśród mgieł promieniem rozbłyśnie słońce
i bardzo dobrze, i właśnie tak należy :-) brawo :-)
Piękny wiersz dający wiele do myślenia:) Pozdrawiam
Poznać swą wartość, nie jest łatwo karacie... ale
próbować trzeba. Płakać nad rozlanym mlekiem nie ma
co... no może czasami. A pojmowanie życia, jak zapewne
zdążyłeś już zauważyć, ulega zmianom wraz z jego
upływem... miło było poczytać... Pozdrawiam. ;)
Bardzo ciekawy wiersz, chyba każdy z nas chciałby coś
zmienić... szkoda, że cofnąć czasu nie można..
Swietny, mądry wiersz :)))
Pozdrawiam :)))
ha, a po co cofać czas? przecież teraz juz wiesz
więcej :) u Ciebie jak zwykle mądrze ładnie :)
,,czasu niestety cofnąć nie mogę''często myślę o
tym,pozdrawiam
Pomył, wiersz i jego wykonanie godne uznania.
Bardzo ładnie. Życzę sukcesu. Pozdrawiam ślicznie.
Warto coś zmienić by wypełnić pustkę ... mądry wiersz
:)
i tak trzymać ..świetnie...pozdrawiam ciepło
Dobry wiersz, mozna sie od Ciebie uczyc :)