Ku pokrzepieniu
Nostalgia, tęsknota…
Serce wciąż kogoś woła
szuka, czeka, rozmyśla…
Do Nieba myślami zagląda.
Tam zamiast czerpać
pokrzepienia słodycz
i skrzydła rozłożyć
wciąż czeka,
zastyga,
umiera…
Dla tych, którzy miłość swą prawdziwą odnaleźli wiersza tego nie dedykuję, dedykuję go sobie...
autor
SzyM@x
Dodano: 2006-10-11 13:29:50
Ten wiersz przeczytano 583 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.