Ku pokrzepieniu
Najwyższa pora wyjść z cienia
pokonać własne słabości
niech w końcu serce z rozumem
zwyciężą z obojętnością
przez okno zagląda wiosna
budząca do życia pora
by wszystko stało się jasne
najwyższy czas powstać z kolan
Najwyższa pora wyjść z cienia
pokonać własne słabości
niech w końcu serce z rozumem
zwyciężą z obojętnością
przez okno zagląda wiosna
budząca do życia pora
by wszystko stało się jasne
najwyższy czas powstać z kolan
Komentarze (38)
Optymistyczne przesłanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Jestem za! :)
Ja ostatnio wyszłam z szafy ;)
Pozdrawiam :)
To był okres depresyjnej zimy, czas już aby słońce z
za chmur wyszło. W raz z nim życiowe sprawy niech
staną się ważne - a MY, potrzebni. Pokonamy szarugę i
wszelkie cienie - czeka nas pokrzepienie :) Pozdrawiam
:) świetne strofy :)
tak najwyższy czas ..
Może wiosna pomoże pokonać słabości,ale do tego
pokonania potrzebna też jest silna wola.Jest jasne że
jeśli się przewrócimy to musimy się też
podnieść.Pozdrawiam serdecznie.
dobra sugestia. Gdzie żeś się podziewał? Pewnie
wieczorki autorskie i sława Cię pociągnęły :)
Pozdrawiam :)
popieram w całej rozciągłości, super, pozdrawiam
Ładnie. Z wiosną mogą być nowe postanowienia i będzie
jeszcze ładniej.
Pozdrawiam.
Słusznie od wiosny zaczynamy od nowa.
Pozdrawiam.
Piękny wiersz - rzeczywiście bardzo optymistyczny -
ale to dobrze - w myśl zasady: "Obudź się i zacznij
żyć!"
pozdrawiam
Bardzo optymistycznie. Tego nam teraz potrzeba. Po
długiej zimie, czas się obudzić i działać. Pozdrawiam
milutko.
serce z rozumem często się kłócą
być może wiosna zdoła ich pogodzić
pozdrawiam :)
Popieram Celina Ślefarska
Za Babą Jagą...bardzo optymistyczny. Serdecznie
pozdrawiam