Ku przestrodze
Nie znał przyszłości, więc się jej
lękał,
Strach mu gromadzić kazał wciąż więcej,
na miłość czas miał tylko od święta,
milczała dusza cierpiało serce.
Miarka do miarki, ciągle mu mało,
żądza oślepia a lęk ogłusza,
chociaż w luksusy opływa ciało,
usycha serce i cierpi dusza.
Ciągle zabiegał i wciąż się starał,
pragnął swą wielkość pokazać światu,
a dusza poszcząc, bije na alarm,
nakarm mnie wreszcie i serce ratuj.
Lecz nie posłuchał i dalej zwlekał,
aż w końcu zasłabł, legł na poduchach,
stwierdzić mógł tylko przybyły lekarz,
to zawał serca, wyzionął ducha.
autor
karat
Dodano: 2013-06-02 09:22:30
Ten wiersz przeczytano 2400 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Oby był ku przestrodze!
Mimowolnie uśmiechnęłam się, chociaż to smutna
rzeczywistość, wiersz bardzo życiowy i prawdziwy.
Dobry wiersz, z życia wzięty... pogoń za dobrami
materialnymi bez cienia refleksji o tym, czego za
żadne pieniądze kupić się nie da.
Pozdrawiam Karacie:)
Bardzo ładnie, karacie, o żądzy pieniądza, żądzy
władzy i wpływów.
Smutnie o braku dbałości o sferę duchową, "Bez serc,
bez ducha..."
Pozdrawiam. (+)
świetnie opowiedziana historia...
Super wiersz, skłania do refleksji, cieplutko
pozdrawiam :)
Ciekawy temat.w dzisejszych czasch trwa pogoń za
wartościami materialnymi a zapominamy o tym co ważne.
Szczerze i ze wstdem przyznam że i mi się zdarza tak
żyć. Duży plus i pozdrowienia
Ten przekaz może zwróci uwagę ludziom którzy żyją nie
mając żadnych wartości.Pozdrawiam.
refleksyjnie mądrze i prawdziwe uczysz i zatrzymujesz
Majątku do grobu nie zabrał i choć nie jeden mu
tłumaczył, nie słuchał nikogo, bo wiedział swoje.
Pozdrawiam.
Życiowa prawda, żeby nie zatracić tego, co w życiu
najważniejsze. Pozdrawiam :)
Tak, często "zabieganie" tak się właśnie kończy, i
mało ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że starości
dożywają tylko ludzie kochający i kochani, nigdy tacy,
którzy żyją wyłącznie dla siebie samych.
Oj, smutny finał- Serce chyba nie zawsze chce tych
luksusów do pokazania... Pozdrawiam
Nie wszystko jest na sprzedaż.
Uczucia, zdrowia i straconego czasu za żadne skarby
nie kupisz.
Mądry wiersz.
Pozdrawiam
Bardzo mądre przesłanie!
Pozdrawiam serdecznie:)