Kwiat
życie usłane kwiatami
ktoś zrasza je łzami
młode pęki wokoło
śmieją się wesoło
jeszcze beztrosko spostrzegają świat
bo nie dostrzegli jeszcze jego wad
dojrzały kwiat wabi wiele dobra i zła
już wie co to ból i łza
nastał czas by oddać się
jednemu z nas
do końca życia
po wsze czas
przekwitający kwiat
wiele widział wiele uczuć zna
choć już nie jest wczorajszych dat
umysł rześki serce wciąż w miłości trwa
kocha bukiet a nie jeden kwiat
bo w życiu wylał już swe łzy teraz czeka
by w szczęściu odejść w wieczne sny
autor
Dominik:)
Dodano: 2012-09-29 00:46:35
Ten wiersz przeczytano 591 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Pisz, ucz się od innych, nabieraj wprawy.
Twój wiersz to "podróż przez życie", przekaz jest
jasny.
Młodzieńcze rymowanie. Większość z nas od tego
zaczynała.
POWO....
nie powalił mnie na kolana to najłagodniejsze co mogę
powiedzieć Dominiku mimo to pozdrawiam i życzę
robienia dużych postępów w tworzeniu wierszy
nigdy nie jest za późno na dar Miłości
Przepiękny wiersz i wspaniałe rymy. Pobudza do
refleksji i daje do myślenia - gratuluję!
Pozdrowionka!