KWIAT POMARAŃCZY
Kwiat Pomarańczy
Ty, jesteś naszą jedyną ostoją
Narody się o Ciebie biją
Boga się nie boją...
Jeden kwiat pomarańczy
Zakwitł na pustyni
Fatamorgana tańczy...
Tumany piaskowej - śnieżycy
Jak tarcze obronne, lśniły
Wroga oślepiły w swej nawałnicy...
Chwilę potem, to ustąpiło
Ale istnień, już tam nie było
Został On, kwiat pomarańczy...
Z orszakiem aniołów otoczony
Przez nich najbardziej uwielbiony
Niepojęty i niepokonany...
Władca Wszechświata Całego
Król na wieki - wieków oddany
Stwórca tańca kosmicznego...
Częścią nieskończoności.
Autor: Helena Grącka
Z dedykacją dla mojego wnuka Arona
autor
Helena Grącka
Dodano: 2024-03-10 22:24:18
Ten wiersz przeczytano 323 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ciekawy wiersz, znacząca dedykacja
+ :D Kłaniam się
Kwiat pomarańczy znak piękna, ciepła, siły, potęgi,
piękna dedykacja, z podobaniem pozdrawiam ciepło.
ten kwiat to symbol nieziemskiej siły.
Bóg- Nieskończony i Dobry.
z podobaniem
Ciekawy wiersz rozbudzą wyobraźnię.
Pozdrawiam
Wiersz hołduje kwiatowi pomarańczy jako symbolowi siły
i piękna, przedstawiając go jako niezwykły i
niepokonany.
(+)