Łapidusza

Stałam za rogiem,
maszyna pracowała - mieliła życia losy,
patrzyłam zza szklanych oczu,
jak moja dłoń wydaje jej
moje ciało - czynne.

Już nie myślałam,
nie pocieszałam się,
bo serce już nie biło,
a umarłe,
wydawało jednostajne dźwięki.

Oddałam się w wir,
nieustającej ciszy,
wprost wypływającej z mych ust.

Jeśli zapytano - odpowiadałam,
jeśli musiałam - to bez pytania o powód,
skłamałam, jeśli umarłam - żyję,
bo jeśli umrę,
nikt już nie będzie pamiętał o śmierci.

Co jeśli zapytają mnie o życie?
zapytajcie tego Pana obok - odpowiem.

autor

Black Aurora

Napisany: 2008-08-28 Dodano: 2008-09-03 17:58:27

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie