legenda
legenda
otwieram księgę wiekowych zdjęć
pustych murów pożółkłych fotografii
miniony czas nie cieszy
legendy ludzi
rwących rzek zburzone mosty
zmieniają krajobraz niepowtarzalnych lat
tyś żywiołem i prawdą ziemi
przyszłości i teraźniejszości lat
spóźniona dusza zaklęta
kwitnących zbóż i kwiatów
swoje prawa ma wiek
bez końca i początku
Adam
Samuś
autor
HRABIA
Dodano: 2006-04-20 21:07:29
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.