liczę ptaki za ciebie

Zazdroszczę tamtej drodze że biegła w ciąg dalszy drzewom przy niej wiatru który nie ustawał chmurom że się zmieniały odmiennie od płaszczyzn czas przeszły zaklęty w chwiejnych krajobraz

Nie da się słowami opisać tęsknoty
bo jak opowiedzieć ciszę między nami
przestrzeń po krawędzie wypełnioną myślami
pełną zdarzeń na które nie starczyło drogi

a w tej ciszy nie można opowiedzieć wiosny
że była wiem widziałam
nie mogłam uwierzyć
zieleni
że się śmiała pędami pełnymi od rosy

jabłoni że zakwitły bardziej niż rok temu
gdy pamiętasz
jak susza wystraszyła drzewa
nie mogę ptakom podarować śpiewu
jakby nie wiedziały że należy drzemać

nie lubię telefonu
każdy nie od ciebie
próbuje wypełnić pustkę pełną minut
opowiadam czasami kluczom gęsi na niebie
że chciałabym jak one w ślad za czasem popłynąć

i tylko mnie tu trzyma konieczność przetrwania
do momentu gdy z ulgą
wyszepczesz nareszcie
całe szczęście w tęsknocie z żalem tli się wiara
że nie będzie końca
a z nim nigdy więcej

autor

agafb

Napisany: 2015-09-23 Dodano: 2015-09-23 08:48:50

Ten wiersz przeczytano 1072 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie