Liść

Była jesień.
Znalazłem wyschnięty liść.
Był bez skazy.
A ja go zniszczyłem.
Teraz wyglądał jak skrzydła anioła.
Majestatycznie rozdwojony spoglądał na mnie swoimi kształtami.
Rozszarpany wisiał na jednej zyłce łodygi.
I spadł.
Rozszarpałem go do końca.
I nic nie powiedział...
Bezszelestne szczątki upadły na trawę.
Potem już tylko oparty o ścianę kościoła patrzyłem jak ludzie przechodzą.
I żaden nie wydał nawet dźwięku...
A najciszej byli ci najbardziej uschnięci...

Dla ludzi bez nadzieji...

autor

Daron

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-11-04 15:05:31

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie