Liście spadają...
liście spadają, latają... a ludzie...
Liście spadają
podnosi je wiatr
przenosi w najdalsze
zakamarki świata
tak, aby dzień z nocą
znowu się przeplatał
A koniec tej podróży
nigdy nie nastąpi
liść do listka,
gałąź do gałęzi
tak właśnie się zapełni
cała wszechmocna ziemia
...robią dokładnie to samo... Gdynia, 9.10.2008
autor
Raf7
Dodano: 2008-10-09 18:41:06
Ten wiersz przeczytano 815 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Liście spadają a właśnie co ludźmi? Odchodzą i czasami
nawet pamięć o nich wraz z nimi...ładny wiersz skłania
do zadumy...
podoba mi się wyrażone uczucie i porównanie,plusik i
głosik.