Liściem jestem
Drżącym na wietrze jestem tylko liściem,
pyłkiem, któremu los zabrał nadzieję
i wkrótce zamknie księgę zamaszyście,
zanim istnienie bólem spowszednieje.
Wiatr, który wczoraj cichym szeptem
pieścił,
dziś łzami krzyczy w tęsknoty dotykach,
gdy życie, całej pozbawione treści,
w jesień odchodząc, pustką się zamyka.
Zszarzałe niebo już żegna się ze mną,
i choć pamięcią chcę zatrzymać lato,
czas beznamiętnie płynie rzeką ciemną,
dni odmierzając bolesnym staccato.
A gdy wypełnią się chwile niczyje,
serce mi pęknie - dusza już nie żyje.
- Jan Lech Kurek
autor
jaleku
Dodano: 2014-08-13 20:33:37
Ten wiersz przeczytano 1450 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Piękna, niebanalna refleksja:))
Przepięknie napisany wiersz. Jak zawsze cudne
metafory. Tak, życie w jesień odchodzi, niestety...
pozdrawiam:)
pięknie napisane,taka bywa nie jedna
rzeczywistość,ukłony
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Naprawdę piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie:-)
Nostalgicznie i nastrojowo :) pozdrawiam
Póki wiatr porusza liście,
póki las rozbrzmiewa echem,
krocz przez żucie zamaszyście
bez tęsknoty i z uśmiechem.
Pozdrawiam
Cieple pożegnanie lata, pozdrawiam wieczorowo:)
Piękny wiersz, jak to u Ciebie. Tym razem nostalgia
wkradła sie w wersy. Może to tylko chwilowa
melancholia deszczowego dnia.
Zbyt dobrze wiem kim jestem.
Pyłkiem i liściem na wietrze... .
Listki brzozy już zaczęły spadać z drzewa. Czas płynie
jak rzeka a wiersz Twój urzeka :)
w Twoich wersach zatrzymujesz te jakże szybko
umykające chwile z naszego życia
pozdrawiam
Nostalgią powiało, czujemy gdzieś w kościach, że
nieubłagalnie nadchodzi schyłek lata, a jesień skłania
do refleksji...
A staccato mnie po prostu powaliło ( to takie
zboczenia zawodowe :)
Piękny wiersz nam tu przywiałeś, dobrej nocy !
-- i powiało jesienią, już jej oddech czuję za
plecami...zastanawiam się, dlaczego właśnie jesień
jest taka smutna, choć tak bardzo kolorowa... a może
Ty wiesz...?
-- i powiało jesienią, już jej oddech czuję za
plecami...zastanawiam się, dlaczego właśnie jesień
jest taka smutna, choć tak bardzo kolorowa... a może
Ty wiesz...?
Mnie też się podoba ten wiersz, więc dołączę do
wszystkich pozytywnych komentarzy na jego temat :)