list z kosmicznej odległości
piszę ten list do ciebie. kiedy zamykasz
usta,
zostają kartki właściwe - puste. a pustkę
można
dzielić na to, co po, zostało - paragon,
metka,
zapach zupy nic, ze wszystkiego, co w
zasięgu -
z kaczek na wodzie, /no to chlup!/.
ko-relacje,
ko-leiny i ko-feina. piszę ten list do
przesady
wiary w jasność cienkopisu. z tuszem na
metry.
margines i ko-niec wzdłuż bruzdy podziału
włosa
na cztery ręce. odległe o dwa ko-smosy
westchnień brzmiących obcymi językami.
zacierają echa. mylą ręce. olśnienia w
trybie
natychmiastowym. bez odwracania kota kodą.
pustki na pustkę. wszystko, na nic. nic na
ko-niec.
i za nic równość palców - manifa
współ-czynników.
tym trącą kosmosy, czym nasiąkają wargi po
gładkiej stronie. niczym kartki. zamykam
oczy.
a ty patrz - wykrzyknik na czole w pionie -
faktura
marszczy się. zapada kropka - w sobie.
znajdujemy
wyjścia do - wolności oddechów. opony,
koleiny.
pustynie. list z ręki do ręki z adresem do
mikro
kosmosu odległego o cztery światy.
Komentarze (73)
Dziewczyny, dziękuję Wam za czytania :)
Elena - chyba masz literówkę. Miało byc zapewne
/normalna, KOMICZNA/ - no Ty wiesz :)
normalna, kosmiczna Kobieta !
No coś Ty :))
Przeczytałam dwa razy, bardzo ciekawy wiersz.Cieplutko
pozdrawiam :)
O pięknie Twojej poezji padło tu już wiele słów, a ja
dodam, że to wciąż za mało :-)
Smutno, kiedy wiersz rozmawia...
kosmiczny ....nie dam rady za jednym przeczytaniem
:-)więc czytam bo to wciąga
pozdrawiam
Zosiak: Jednym słowem do znudzenia :) (Ewentualnie
zmdlenia)
Ech, grusz-Elu, można Cię czytać i czytać i czytać...
Miłego :))
Kim jestem? One Moment :) Płeć - kobieta; wiek -
uniwersalny; znaki szczególne - zwyczajna. :)
Ale cieszę się, że tekst zaintrygował. :)
Witaj Elu.Czytając tę kosmiczną wiadomość, zastanawiam
się kim jesteś w życiu prywatnym?Przepraszam za
pytanie,oczywiście nie chodzi mi tu o
wścibstwo,uchowaj Boże ,ale o taką dziwną ciekawość
jak ta, gdy wracam nocą sam z dalekiej podróży autem i
mam możliwość przez ułamek sekundy zajrzeć w okna
gotujących się do snu mieszkańców,małych
miejscowości.Każde z okien to inny człowiek.Inna jego
historia.Inne problemy ,radości ...życie.Kim zatem
jest osoba pisząca w ten sposób?Wiersz -
kosmiczny,dobry ,sprawiający mi lekki szum w głowie
jak przy starcie rakiety.Pozdrawiam z plusem
Dzięki, Tańcząca. Pozdrawiam również :)
Bardzo dobry wiersz,ale nie do przeczytania na
raz,lecz parokrotnego,ten mikrokosmos odległy o cztery
światy zabrzmiał dość smutno.
Pozdrawiam serdecznie i z podziwem:)
Dzięki bomini, za Twoje czytania :) Miło, że
zastanowiłaś. Wiesz, że nie powiem ... :)
ileż tu znaczeń i skojarzeń, trzeba powoli i kilka
razy czytać...
czasami odległego o jedną ścianę,
co chyba na jedno wychodzi:)
samotność we dwoje?
pozdro, Elu;)
Pozdrawiam serdecznie, demono :)
Miłego popołudnia :)