Z listów do Pana Boga

Ty wiesz…
Ile żalu kryje się w tym sercu.
Ile strachu Ona niesie na swych barkach.
Ile zmartwień drąży zmarszczki w jej twarzy.
Tylko Ty wiesz…
Ile zniosła upokorzeń i cierpienia.
Jak często płacze i prosi o pomoc.
Śpi na dworcu drżąca z zimna,
Żywi się tym, co znajdzie na śmietniku.
Błąka się po ulicach bez celu, niczym duch.
Za nią pełzna drwiące cienie…
Ten szept staje się nie do zniesienia,
Dudni w uszach, nie daje spokoju.
To miasto jest jej domem,
Ten człowiek w czarnym płaszczu jej aniołem.
Ty wiesz, jakie są jej marzenia
Tylko Ty wiesz, czy jeszcze spotka na swojej drodze Szczęście
Za to ja wiem jak pięknie się uśmiecha, dziękując za posiłek i ciepłą herbatę …

autor

zoe

Dodano: 2005-01-30 10:38:16

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie