Listu pamięci

„Listu pamięci”

W zimową noc w ciepłym pokoju za szyb ścianami,
Stał kałamarz pełen liter nie napisanych,
Obok lampka nikłym światłem gładkie,
Powierzchnie biurka rozjaśnia,
W tej poświacie leżą kartka i pióro- małżonkowie,
Jeszcze tylko jedno trzeba i już wszystko jest gotowe,
Zza kotary cienia autora dłonie,
Z wolna po broń sięgają by magią znaków,
Na kartce niewinnej czerń słów wyczarować,
W bogatych kompozycji bukiety przyozdobić,
Nadać kształt i format, styl i fason,
W amoku myśli kolejne linijki przemierzać,
Jak okręt po spokojnym lustrze wody,
Z łatwością z gracją kolejnych liter zastępy,
Po białych powierzchniach suną w nieskończoność,
Niczym hordy nie przebrane na me rozkazy,
Kolejne pułki i dywizję tworzę nie przerwanie,
Na wstępie piechotę postawię by atak pierwszy wstrzymała,
I pole husarii uszykowała, a gdy ta,
W środku bitwy ostatecznie wygra słów walkę,
W tany pójdą lekkiej jazdy hufce by,
W epilogu wrogom pełna klęskę zadać,
I dokładną w raporcie zdać sprawę krótką,
Treści niecodziennej- wróg lenistwo pokonany,
Wtedy to kropka pieczętuję historię z cicha,
Bo to znak co magię słów zamyka.

W szczególności listu jest tu ważna sprawa,
Jego szlachetność i pochodzenia korzenie,
Jako najdawniejsza forma myśli przekazywania,
Jako najpiękniejszy przekazu uczuć sposób,
Bo kto kocha ten na listy czeka,
Jako Marysieńka od Jana z pod wiedeńskiego pola,
Gdy Czarniecki Karola Augusta podjazdami nękał,
Zdać sprawę w swych listach pieczęcią herbową naznaczonych,
Z postępów i klęsk szanownemu panującemu musiał,
Tak więc moc i chwała jemu towarzyszą,
Gdy pisany z szacunkiem i nadzieją cichą,
Na odpowiedź szybką, lecz nie pośpieszną,
Każdy sam tę siłę znaleźć musi,
Co pozwoli poznać radość pisania, uwieczniania, nieśmiertelność.

Nie zapomnij co wieczorów kilka,
Do pamiętnika zapisać słów odrobinkę,
Potem list otworzyć stary, co przed laty,
Przyjaciel napisał pełen wiary,
Że przyjaźń twą zatrzyma dożywotnią,
Wtedy wierszu nowe karty się odkryją,
Inną treść w nich ukrytą odkryć możesz,
Różnych prawd obfitość złowić,
Stare czasy na myśl przyjdą,
Dawne obrazy ludzi, których nie ma,
Ostatnie tchnienie tego co było,
W ręku trzymając mocno,
Wspomnij czasem moje pismo,
Lecz nie zapomnij przesłania,
List to najpiękniejsza forma myśli przekazywania.

autor

Danillo

Dodano: 2007-10-15 17:40:55

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie