Los wrzeciona
Linie papilarne dojrzewają
rysy wyżłobionej skóry
prawa ma się do lewego
los zmarczki powłoki
na tej prawej stronie
głębokie rysy wypracowane
jest tam trapez słonia
los uzewnętrznia plany
linja życia z nim połączona wyrażnie
strztandar zamiłowania
popdróz w nieskończone
który to się łaczy dwa objetość Wiosny
można by porównać
do dwóch losów z wrzecionu
kołowotek się kręci
w prawy wymiar skroni
dwie linie do życia
dublowane radości
powstanie talerzyk
duch czasu z przyszłości
Jadwiga Piekarz ( Goleń )
Komentarze (8)
Ciekawie, ponoć w tych liniach nasz los zapisany.
Pozdrawiam wieczornie.
Nietuzinkowo o przemijaniu, wiosna za wiosną płynie
szybko, pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.
ciekawa metafora przemijania.
No i jest zaduma
Pozdrawiam cieplutko:)
Refleksyjne strofy. A faktycznie wiosna za wiosną
leci. Pozdrawiam.
Refleksja wchlonela Autorke tak bardzo, ze wiele
literowek jest do skorygowania: szczegolnie
trzecia zwrotka 'linja'
'strztandar' 'popdroz'...
Dobry klimat wiersza.
Pozdrawiam serdecznie :)
Refleksyjne strofy, wiosna za wiosna płynie coraz
szybciej.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawa refleksja nad upływającymi kolejnymi
wiosnami...
choć siwe włosy i zmarszczek pełno,
czuję się młodo, gdy jest znów ciepło :))
Pozdrawiam z wiosennym uśmiechem :)