Lot

Dla wszystkich czytających moje wiersze :)

Wracałem właśnie z misji w Nigerii samolotem, od początku wiedziałem, że to nie jest najlepszy pomysł korzystać z jakichkolwiek linii lotniczych. Trzeba było skorzystać z wojskowego transportu lub wynająć prywatny samolocik. Co się stało to się nie odstanie. Na dodatek Łapie nie pozwolono wejść na pokład, kazano mi ją trzymać w luku bagażowym w klatce - jeszcze czego. Dzielna jaguar była przy mnie, leżała skryta pod siedzeniem i przykryta moją cienką kurtką. Posłuchajcie co się wydarzyło: Ów samolotem nagle szarpnęła turbulencja, zupełnie tak jakby ktoś się bił w kabinie pilota, aż z nad pasażerów wypadły maski tlenowe. Nagle ustała i maszyna zmieniła kierunek lotu dość gwałtownie. Zaczynało wyglądać to coraz mniej kolorowo, kiedy z kabiny wyszło dwóch uzbrojonych terrorystów wyglądających jak wojskowi dezerterzy z białymi prześcieradłami na głowach. Każdy uzbrojony był w broń maszynową marki Kałasznikow. - Napastnicy zaczęli coś mówić po Arabsku, nic nie zrozumiałem bo nie znam ani słowa w tym dialekcie. Pewien mężczyzna znający trochę ten język przetłumaczył na angielski, że samolot został porwany i lecimy do Chartum by zniszczyć jakiś cel w bazie USA. To było jasne, że to miał być zamach samobójczy - co jak co, na to nie mogłem pozwolić by ponad 90 osób + załoga straciło życie, jeszcze przed świętami w jakimś zamachu. - Wypuściłem jaguara, która przemknęła pod siedzeniami w stronę zamachowców. Wyciągnąłem z podręcznego bagażu składany łuk zrobiłem zamieszanie wyrzucając garść serwetek na ogon boeinga. Czym odwróciłem uwagę terrorystów, którzy tam podążyli, a ja wystrzeliłem, gdy przeszli obok mnie - strzała przeszyła jego udu - aż upuścił broń. Wystrzeliłem jeszcze kilka strzał dla pewności by unieruchomić mu wszystkie kończyny. Dzielna jaguar wykorzystała sytuacje i właśnie wtedy skoczyła na drugiego napastnika odgryzając mu dłoń z bronią - starał się bronić ale nie miał szans zwłaszcza z nią. Pasażerowie zamknęli przestępców w toalecie samolotu, a ja pognałem do kabiny pilota i załogi. Piloci i stewardessy leżeli na podłogach nie dając znaku życia, a maszyna coraz ostrzej spadała. Sprawdziłem puls wszystkich, był słaby. Zasiadłem za sterami, ale co tu robić, nie znam się na tym, latałem tylko na symulatorze i w grze komputerowej. Przez radiostacje połączyłem się z wieżą kontroli lotów w Kano, a oni mnie poinstruowali co robić. Z sercem w gardle podchodziłem do lądowania, wysunąłem podwozie i sam w to nie wierzyłem, ale wylądowałem, a pasażerowie nagrodzili to wielkimi brawami. Na lotnisku ratownicy pogotowia zajęli się rannymi,a policja tymi złymi zamkniętymi w WC. Na placu portu lotniczego jeszcze raz zaklaskano, a Łapa zaryczała jak lew. Mrugnąłem i byłem na koncercie, a publika klaskała, akurat gdy ze sceny padły odgłosy ryczącego lwa. W domu szybko napisałem moją podniebną przygodę, aby się nią choć trochę z wami podzielić.

Nie rezygnujcie z marzeń, bo jeśli coś nie dzieje się teraz wcale nie znaczy, że już wale nie nastąpi.

„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy,
bo wiedza jest ograniczona.” – Albert Einstein

Dziękuję kochani!

Proszę nie kopiować przygody. All rights reserved

Dziękuję za wszystkie głosy, komentarze i cenne rady :) pozdrawiam.

autor

sarevok

Napisany: 2016-12-23 Dodano: 2016-12-23 09:41:54

Ten wiersz przeczytano 843 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie