Magia słów, magia uczuć
Szczęśliwy tylko jak oczy twe radują się na
blask topiącego się w błocie odbicia
promienia słońca, jak słowa matki
umierającej na łożu zostawiają ślad swój,
jak miłość trawy do ziemi...
Kocham cie jak księżyc glob
Jak kurz meble
Kocham cie jak wiatr zasłony
Łapie twoje kroki i zapisuje w pamięci
każdy oddech, jego ton i długość...
Pocaunek?
To nie wystraczy...
To takie pospolite a może rzekne
tuzinkowe
Tyś jak mak w zbożu o świcie zapatrzony w
blask chmur pierzastych, tańczących na
lazurowym parkiecie...
Kiedyś umrzemy wiem...
Ale dusze złączą się jak pęd i bluszcz
oplotą ciebie i mnie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.