MAM RAKA...

Nie wierzyłam w to co usłyszałam...

Wyszłam z gabinetu lekarskiego,
zawirowało mi w głowie.
Nie wierzyłam w to co usłyszałam,
co na to mama powie?
Jak pijana zatoczyłam się
łzy w oczach stanęły
poruszyć wargami nie mogłam,
obrazki w głowie migać poczęły.
-PANI MA RAKA, PRZYKRO MI...
te słowa jak echo powracały.
i z taką siłą i mocą we mnie uderzały.

Nie wiem jak doszłam do domu.
Uśmiechnęłam się wesoło do mamy,
lecz tylko z pozoru.
-WSZYSTKO JEST DOBRZE KOCHANA,
TYLKO TROCHĘ MI SŁABO...
Osunęłam się na ziemię
zapłakałam blado...
Słyszałam tylko jej dziki wrzask i
przestraszone oczy.
Obudziałam się w szpitalnym łóżku
w nocy.
Siedziała przy mnie i
gładziła po dłoniach.
Wymusiła uśmiech, coś
niebezpiecznie drgnęło jej w skroniach...

Minęło kilka miesięcy, coraz słabsza i chudsza leżałam,
powoli, bardzo powoli umierałam...
Mama coraz częściej milczała, nigdy przy mnie nie płakała.
Aż nadszedł ten dzień. Ubrałam się ładnie i czekałam.
Spojrzała na mnie czule, wtedy przytuliłam się i załkałam.
Bałam się, przycisnęłam jej dłoń do siebie.
-CZY BĘDĘ PO ŚMIERCI W NIEBIE?
I właśnie wtedy przyszła koperta, ze cały czas śmierć na mnie zerka...
Tego jeszcze dnia przyszła po mnie, w pokoju zapanował chłód...
Mama krzyczała, ocierała łzy, poczuła miłości głód...
Śmierć podała mi dłoń, miała długie paznokcie,
wyciągnęłam swą i podałam...
Ostatnie mamy spojrzenie z sobą zabrałam.
Zbiegło się kilku lekarzy, ale tylko patrzyli,
jak śmierć z moją duszyczką się oddalili...
I pamiętam jeszcze teb ból i krzyk mamy, gdy odchodziłam...
Rzuciła się na łóżko i ciało me śmiertelne...
Potem dopadła okna i wyskoczyła w momencie, gdy się odwróciłam...
Zaraz potem dogoniła nas, złapała za rękę mnie
wtedy byłaby na samym dnie...
Teraz jesteśmy razem w zaświatach, bo gdy wyskoczyła
upadajac wyrzekła me imię, krwią mocno broczyła...
I wiedziałam, ze zginęła, bo dogoniła nas...
-CZY RĘKĘ MI DASZ?
I odeszłyśmy wśród tamtego zgiełku, co tworzył się nad ciałem mamusi...
Bo ona wiedziała, że ze mną byc musi...

Śpieszmy się kochać ludzi...tak szybko odchodzą...

autor

italia_

Napisany: 2004-12-27 Dodano: 2004-12-28 11:20:32

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie