Mamo, powiedz mi...

Wytłumacz mi, proszę, mamusiu kochana,
Czemu u nas alkoholem pachnie od rana?
Widzę, jak na te butelki spoglądasz.
Powiedz, czy zbawienia przez nie żądasz?
Słyszałam, jak tata nazwał cię uzależnioną.
To znaczy, że jesteś osobą skończoną?
Dlaczego tatuś wczoraj wyszedł i trzasnął drzwiami?
Czy on nas nie kocha, nie chce być z nami?
I czemu tarzałaś się dziś nieprzytomnie po podłodze?
Mamusiu, wiesz, przeraziłam się srodze...
Zawsze po kieliszku alkoholu jesteś inna.
Nie wiem, może ja jestem temu winna?
Dlaczego bijesz mnie za nic?
Moja miłość do ciebie nie zna granic.
Tylko czasem troszkę mnie boli,
Że żyjemy w alkoholu niewoli.
Chciałabym, żebyś przestała wreszcie pić.
Wówczas zaczęlibyśmy wszyscy normalnie żyć.

...wiem, że mnie nie posłuchasz...

autor

ICQ

Dodano: 2005-01-07 20:47:08

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie