Matka natura nie wyrazi nigdy...
Nie będę przed starością uciekał i czynił
uniki i zwody
na to matka natura nie wyrazi nigdy swej
zgody
Póki co uśmiech mój na twarzy
nieprzemijający
Podążam aleją kwiatów za widnokręgiem się
ona zakończy
Starości jednak wstydzić się nie wolno
Przechodzić z nią pod ramię grą swawolną
Przeżytych lat młodości nie ranić
milczeniem
Użytek dobra czynić i baczyć przed jej
zniszczeniem
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.SimpeSite.com
autor
slonzok
Dodano: 2017-10-27 05:41:26
Ten wiersz przeczytano 294 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo dobra refleksja.Pozdrawiam:)
Śliczna refleksja pozdrawiam:)
... prawdziwy refleksyjny wiersz... pozdrawiam :)