Melodia życia
Stary wiersz o starych czasach...
Zegar tyka swą melodię
Serce wybija rytm tańca
Łzy radości rozbijają się o podłogę
Nóż dźwięcznie brzęknął
Parkiet skrzypnął uderzony
Krew spływa litanią czerwieni
Sowa powtarza swe wołanie
Drzewa szeptają pod gwiazdami
Księżyc recytuje wiersz o miłości
Nieustająca karuzela życia
Nieprzerwany krąg świata
Powtarzająca się wciąż melodia
autor
Dama Pik
Dodano: 2005-04-16 13:18:52
Ten wiersz przeczytano 510 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.