Męska wada

Taka wada ma niestety, pociągają mnie kobiety.
Myślę sobie – gdy się sprężę - wadę pewnie tą okiełznę.
Nie obejrzę się za żadną, nawet za tą bardzo ładną.
Będę twardy tak jak skała, każdej powiem spadaj mała.
Żadna laska mnie nie wzruszy, moich zmysłów nie poruszy.
Bo chcę udowodnić wam, że ja silną wolę mam.

Śmiało kroczę, więc po mieście myśląc, że tej wady nie mam wreszcie.
W swym postanowieniu trwałem, jednak gdy na rynku stałem.
Jakieś dziewczę mnie się pyta - gdzie zakupić można sita?

Patrzę w oczy jej zielone, na jej usta rozchylone.
Przez sukienkę widzę sutki i ten widok, chociaż krótki.
Targnął mocno moim ciałem, nie wiem, czemu ale drżałem.
Jąkać coś tam się zacząłem, ale wtedy już pojąłem.

Że kobieta siła wyższa moim zmysłom jest najbliższa.
Wokół kobiet świat się kręci, to mnie kusi to mnie kręci.
W myślach w czynach, w dzień czy w nocy, w kobiet zawsze jestem mocy.
Z tym się godzę no, bo cóż z tym mi dobrze jest i już.

autor

Pensatore

Napisany: 2007-02-16 Dodano: 2007-09-25 15:37:00

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie