*Mgła bursztynowo zielonych oczu*
Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy nie wiadomo, kiedy otworzy się zapadnia." Andrzej Majewski
Patrzę w niebo
ciemniejące za oknem
moje życie wymyka się
po cichu jak złodziej...
Może ktoś nade mną
zapłacze i z jego łzą
spadnę na ziemię
stając się kwiatem...
Czekając na śmierć
czuję się jak statysta
którego obsadzili
w niewłaściwym filmie
o przemijaniu...
Pytasz skąd te łzy?
Spróbuj choć przez chwilę
być mną,a zobaczysz dlaczego...
* * * *
Zamykam mój świat we mgle
bursztynowo zielonych oczu
Ty obok mnie jak anioł...
Komentarze (13)
przepieknie dobrane slowa .. kolejny wspanialy wiersz
.. "zamykam swoj swiat we mgle bursztynowo zielnych
oczu ty obok mnie jak aniol " ach .. smutne ale
slicznie napisane
wiersz pełen smutku ale i na swój sposób i buntu :)
Muszę powiedzieć,że po przeczytaniu Twojego wiersza
zrobiło mi się bardzo smutno:( to tak jakby ktoś
zabrał słońce,piszesz o czekaniu na śmierć,nie znamy
się ale może mógłbym Tobie jakoś pomóc???Wiersz jest
przepiękny tak doskonale oddaje klimat i uczucia.Mam
jeszcze małą iskierkę nadziei,że to tylko fikcja
literacka.Pozdrawiam gorąco Adrian.
Bardzo wzruszajacy wiersz...mnie zawsze takie zmuszaja
do refleksji nad zyciem przez co sama najwiecej takich
piszę... życie to teatr przecież ... choc nie każdy to
wie ... aktorem zostaje sie czy chce sie tego czy nie
...
Bardzo refleksyjny, smutny wiersz... z chwila ukojenia
w bursztynowo zielonych oczach...Ladnie napisane
najpierw mgła...a potem jest jej za dużo i są
łzy...wiersz pobudza szare komórki.
Bursztynowo zielone oczy.
Znam je skądś. /+
Od czasu do czasu dopada taka refleksja,zwlaszcza ,gdy
tracimy kogoś bliskiego,lub sami cierpimy.Niestety
szczęście to tylko ulotna chwila,a zycie zbyt szybko
mija.Wiersz pełen zadumy:)
Przejmujący wiersz pełen smutku i cierpienia. Nadzieja
w tym, że przekleństwo przemijania dotyczy też smutku
i cierpienia.
Bursztynowo zielone oczy..pieknie napisane../+
Życie to spektakl i czasami nie znajdujemy w nim dla
siebie roli. Stajemy się jego statystami i z
przykrością stwierdzamy, że one przecieka nam przez
palce. Na pewno ktoś zapłacze, ale czy to będzie on...
Cierpienie to codzienność każdego dnia.Istota ludzka
musi zaznać bólu czasem tylko pytamy Boga czemu to
znów ja muszę cierpieć?
wiersz piękny...ale dlaczego tyle smutku ...