Mgła duszy
unosi się w przestworzach
przemierza gwiezdne lata
stapia to co rozdzielone
w promieniach słońca
ogrzewa miłością
prowadzi do pełni swojego jestestwa
kroplami rosy
oczyszcza i ożywia
uśpione nadzieje
zawieszona w powietrzu
kieruje się
do swojego światła..
autor
lasthope
Dodano: 2015-07-16 15:57:20
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Piękna i ciekawa refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
jest obok;)
Bardzo ciekawa refleksja.
Pozdrawiam CIEPLUTKO:)
Bardzo ciekawie:) pozdrawiam
ona żyje tak jak my,,,,pozdrawiam słonecznie
Zastanawiające spojrzenie na duszę, ale... podoba mi
się:))
Taka rola duszy :)
ciekawie... pozdrawiam:)