Między życiem a śmiercią
Rozmawiam sama ze sobą
Słowa odbijają się echem
Tu było nas dwoje kiedyś
Tuląc się czule i namiętnie
Miejsce ma zapach miłości
Mimo że nie ma tutaj ciebie
Tęsknota rozrywa me serce
W szare dni i noce bezsenne
Śmierć cię wyrwała ze świata
Z serca nie miała takiej siły
Szukam sensu życia i piękna
Pogrążona w samotnej ciszy
Żyje, ale jakbym nie żyła
W żalu pogrzebana jestem
Między życiem a śmiercią
Mówię Tobie - kocham jeszcze!
autor
ESTERA60
Dodano: 2007-09-26 16:04:50
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wzruszający wiersz tęsknotą i smutkiem pisany...
smutny twój wiersz, żal serce ściska kiedy odchodzi
od nas osoba nam bliska.ładny wiersz.
Wiem że cierpisz, bo odszedł na zawsze ukochany. Ale
pomyśl że są jeszcze trudniejsze i bardziej bolesne
rozstania . Jeśli odszedł z woli Boga ,to boli
inaczej.Ale kiedy odchodzi do innej i rani ci serce bo
cię porzuca, to boli jeszcze bardziej .Wiec pomyśl
sobie że zostawiona między życiem a śmiercią jesteś z
woli Boga . A miłość która jest w nim tam po drugiej
stronie ,niech ci dodaje sił do przetrwania .Czas
wszystko zasnuwa i życie dalej sie toczy.Wiersz który
sam nasuwa komentarz, gdyby tak nie było, nie byłby
godny uwagi.
Prawdziwa miłość tak szybko nie umiera - potrafi
przetrwać nawet poza ten wspólny czas. Ciężko jest i
smutno, a jednak jest w tym coś pięknego...
Bardzo refleksyjny sercem pisany wiersz.
Co za wruszajacy wiersz...aczkolwiek bardzo piękny w
swej wymowie...Co moze byc miedzy życiem ,a śmiercia
gdy brak drugiej nam,kochanej osoby...pięknie...