Miękkość chłodnych myśli.

Czas działa na naszą niekorzyść
trwanie osnute mgłą niedopowiedzeń
stały ląd który był niespodzianką niebios
oddala się nieznacznie... blednie...
wreszcie... nie ma go

Pieszczę w myślach ostatnią nadzieję
znów nieświadoma głębokiej niewiedzy
a może to "nieludzka" naiwność istnienia
człowiek to tylko wołanie miłośći...
bezszelestne...
bez pokrycia...
przecież...

Nienawidzę chwil bezruchu... bez Ciebie
wtulona w zimno swoich własnych kolan
po cichu gdzieś w kącie... tam...
za rogiem pozytywnych blasków
resztek ciepłych dni.

Dla R. po raz ostatni...

autor

falcon

Dodano: 2009-04-05 10:19:41

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie