Miliony mil stąd

Zanurzona w oceanie rozpaczy
Staję twarzą w twarz z przeznaczeniem
Dryfując pośród bałwanów smutku i nienawiści,
Które już od dawna nie są w stanie
Przeniknąć w głąb mojego serca
By wydrzeć ze mnie resztkę mojej miłości
Fale otulają mnie swoim zimnem
Niosąc drżący dźwięk mojego głosu

I choć jesteś miliony mil stąd
Ten błagalny krzyk wdziera się do Twojego umysłu
Ujrzysz na ręce wydrapane moje imię
Wyrwane ze snu zadrży Twoje serce
I nie będziesz wiedzieć, dlaczego
Ciągle słyszysz echo mojego głosu
W swojej niezakłóconej dotąd przestrzeni
Mimo tego, że jestem miliony mil skąd

Zatopiona w mroku nieprzeniknionej nocy
Wśród pieniącej się topieli
Usiłuję ostatkiem silnej woli
Zatrzymać wysypujące się z mych dłoni marzenia
Lecz zachłysnąwszy się goryczą nieszczęśliwej miłości
Pozostawię naszą historię
Bez jej własnego zakończenia

I choć jesteś miliony mil stąd
Ten błagalny krzyk wdziera się do Twojego umysłu
Ujrzysz na ręce wydrapane moje imię
Wyrwane ze snu zadrży Twoje serce
I nie będziesz wiedzieć, dlaczego
Ciągle słyszysz echo mojego głosu
W swojej niezakłóconej dotąd przestrzeni
Mimo tego, że jestem miliony mil skąd.

Tracę już nie tylko grunt pod nogami Tracę również Ciebie

autor

Kaczorusia

Napisany: 2011-07-20 Dodano: 2011-09-24 22:39:24

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie