Miłość w obrazie van Gogha

tyle miłosci i radości.........pięknie
napisane.....:-)

Twoje słowo o słonecznikach - jak zaczarowana dorożka,
brawa ode mnie wiersz dostaje.

W ramionach Mistrza-w magii chwil-ulubiony
wers:)-bajecznie

Mało piszę więcej maluje może dlatego wiersz tak do
mnie przemawia? A może wprawna ręka autorki ma taka
magię:) Nic tylko będę się od niej uczyć:)

Piórem ciekawie wyrzeźbione myśli... Słowa trwałe jak
posąg kamienny. Gratuluje pomysłu na wiersz.

słoneczniki słowami miłośći... skradzionymi
słońcami... piękne porównania i metafory zgrabnie
ujete w jedną całość +

Dziwnie brzmi ten ustęp:ten w van Gogha". Koniec
zdecydowanie najlepszy i bez niego wiersz byłby zwykłą
egzaltacją dobrym nastrojem autorki.

Nie wpadła mi w oko goniąca Ciebie muzyka, ale jak
widzę i Tobie nie, bo już jej nie ma. I dobrze.
Ryzykowny jest, przynajmniej dla mnie słomkowy
płaszcz, kojarzy sie ze słomkowym kapeluszem, a nie
kolorem. Poza tym melodyjnie, słonecznie, ładnie.

Sympatyczny wiersz. Forma udana, chociaz "poluzowana".
Niektore rymy (dzień/się) moglyby byc lepsze. Nie
bardzo rozumiem, co znaczy:

"darujesz miłość w kilku słowach
i złotą wstążką kwiaty trzy"

co robi z ta wstazka, wiaze nia, daje ja, moze jakas
literowka?
W sumie wiersz udany.

Piekny wiersz. Swoja droga, ktory z obrazow
najbardziej lubisz? Moim ulubionym sa "12-stki", bo sa
najbardziej zywe. Van Gogh kochal sloneczniki,
podarowal nawet jeden ze swoich obrazow swojemu
najlepszemu przyjacielowi, rowniez artyscie :) Ciekawe
do kogo naleza Twoje sloneczniki?

PS. Obrazy z dwunastoma slonecznikami znajduja sie w
Niemczech i Stanach Zjednoczonych, to jeden z obrazow
z pietnastoma obecnie znajduje sie w Japonii. Mysle
tez, ze nie powinno byc nikomu szkoda, ze sie tam
znalazl, to przeciez taki piekny kraj.

z tym wierszem chce się tańczyć... mar_cepani

Uroczo wplotłaś pociągnięciem pędzla za pomocą słów
obraz van Gogha w swoim wierszu, dodając mu tło
miłości....

jak w tym wierszu ciepło, słonecznie...!:)zółte kolory
melodii wprowadzają w pląs miłosne odczucia, do
których słoneczniki zwracają swą twarz:)

Zatańczyło pióro poety z pędzlem mistrza...zawirowała
żółcień słonecznych kwiatów i cieplej się zrobiło.
Ładna impresja.

Nie trzeba oglądać obrazu - wystarczy wnikliwa lektura
wiersza...piękne metafory!