W miłości chłód
Ludzie po drodze piękne uczucia gubią
O swoich pragnieniach ze sobą nie mówią
Szukają odskoczni, świntuszą na czatach
W miłości chłód i zimno w chatach
Z wiekiem zmienia się życie człowieka
Prawdziwa miłość gdzieś w cieniu czeka
O którą się nie zabiega, nie pielęgnuje
I się zapomina jak naturalna smakuje
Z ekranów płynie miłość internetowa
Bezpieczna, łatwa, na wszystko gotowa
Wyznania wystukane na klawiaturze
Wyobraźnia przeciwna ludzkiej naturze
Sprzeczne z naturą mechaniczne kochanie
Kiedyś się odezwie tęsknoty wyznaniem
Za naturą i bliskością drugiej połowy
Że lepiej było wrócić po rozum do głowy
Komentarze (4)
wszyscy wszystko już napisali pozostaje mi tylko
podpisać się pod komentarzem julki56 i fila4...myślę
podobnie jak oni...a wiersz bardzo ładnie napisany..
Wiersz bardzo piękny bo i prawda życiowa, od tej
pisanej miłości boli mnie też często głowa.Czasami jak
piszesz, te "mechaniczne Kochanie" budzi w nas ochotę
na życie i kogoś poznanie !!
Wszystko co napisałaś w tym wierszu, to prawda i
jeszcze raz prawda . Szukanie uczuć za szklanym
ekranem, często przenosi szkodę tym uczuciom które są
blisko na wyciągnięcie ręki ,ale zapomniały
pieszczotliwego dotyku i wolno albo szybko stygną,
czasem bezpowrotnie. A gdyby te piękne słowa były
skierowane pod właściwym adresem,miłość wypróbowana
na dobre i na złe,byłaby o wiele piękniejsza niż ta
niepewna i często oszukańcza.
Ciekawy twój wiersz i ciekawa ma tematyke,poruszyłaś
miłość z za monitora , też jest piękna, inna ,
tajemnicza i bez zobowiazań, ale to tak naprawde nie
miłosc tych ludzi łączy tylko przyjaźń ,tak bym to
nazwała , twoja miłosć w wierszu którą poruszasz jest
własnie prawdziwa.