Mimo to, dziękuję

Dla Ewy, którą uważałam za przyjaciółkę...

Razem. Zawsze. Od dziesięciu lat.
Razem. Za każdym razem podbijałyśmy świat.
Razem płakałyśmy,
Razem się śmiałyśmy,
Razem przygody przeżywałyśmy...

Teraz próbujesz mi wmówić
że nie byłam fair
Odwróciłaś się plecami
i stwierdziłaś że nie mam prawa nazywać tego przyjaźnią
że nie byłyśmy nigdy przyjaciółkami

Wreszcie przejrzałam na oczy
Zauważyłam, że nie mogłam przy Tobie głośno myśleć,
że nie mogłam mieć swojego zdania,
że bałam się Twojej reakcji
że byłaś ze mną tylko wtedy,
kiedy widziałaś w tym zysk...

Dla Ciebie było niemożliwym patroszyć ryby
jeść chleb ze smalcem
tarzać się w trawie
i chodzić na wiejskie zabawy

Zachowywałaś się, jakbyś była damą, dla której inni są parobkami

Tak nie wolno postępować z ludźmi!

Stwierdziłaś, że Cię oszukałam... Wątpię, żeby była w tym prawda....

autor

bosiena

Napisany: 2006-08-20 Dodano: 2006-08-20 18:29:15

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie