Miniony czas
W parku na ławce się przysiadł,
rozmawiał, jakby od dawna mnie znał,
może z oczu moich czytał
a może jasnowidzenia dar miał.
W przydługim, starym palcie
byle jak załatane rozdarcie,
buty dziurawe, odklejone
spodnie brudne, mocno zniszczone.
Zgarbiony i schorowany,
wichurą życia poszarpany,
przytłoczony codziennością,
umęczony bezsennością.
Zmarszczkami twarz jego pokryta,
wiedział wszystko, o nic nie pytał
- tym kimś był mój czas miniony
nieźle mym życiem zmęczony.
Komentarze (16)
kilcik:) bardzo ładnie w słowa ujęty czas...
zgrabny i lekki w odbiorze wiersz
Uśmiechnij się do niego. Czas przeszły-cóż w tym złego
? Czas przyszły- to się liczy. Niech weny nam pożyczy
. Serdecznie pozdrawiam.
,,,,podoba się ..
Ciekawie i ładnie napisany wiersz o
przemijaniu.Pozdrawiam serdecznie.
...los zmęczony codziennością... warto zrobić coś dla
siebie, by wspomnienia były miłe...ładny wiersz pełen
zadumy...pozdrawiam :)
bardzo dobry wiersz+++++
plus pozdrowienia
ciekawie o ulotności naszego życia,ciekawa kompozycja
wiersza pozdrawiam
temat ładny ale wiersz niedopracowany, nierówna ilość
sylab, dużo zaimków, warto go poprawić bo ładny
A któżby mógł o nas wszystko wiedzieć, jak nie nasz
czas miniony. Ładny wiersz
Dobry pomysl na wiersz, temat swietny, tekst tez mi
sie podoba.
Ten twój czas miony jest żywym portretem Jaroslawa K.
-może przedostatni wers skrócić nieco, zamiast "tym
kimś " użyć zwyczajnie "a był to mój czas miniony",
przyznam, że wolałabym bardziej zaskakujące
zakończenie.
Ciekawy wiersz... Nasze życie podąża do
starości...>+
Podoba mi się pomysł, ale dwie środkowe zwrotki do
poprawki.W drugiej zwrotce za dużo przymiotników
odczasownikowych, w trzeciej powtarza się słowo:"
poszarpany".Chyba warto nad tym wierszem jeszcze
popracować:)