Młotek

Młot agresywnie połyskuje w słońcu
stal trbovlskiej huty ukazuje swój lodowaty wdzięk
dzierżona w krzepkiej grabuli
przenikliwy świst niczym przelot jaskółki
młot srebrzysty masakruje twarz
odkrywając mięsną czeluść człowieka
salwa krwi plami otoczenie jak deszcz obfity
odkształca się znakomite niegdyś lico
deformuje i wypływa oko
zostawiając śmietankowy ślad
zęby wyłamane wystają niczym kikuty drzew
krwawa struga spływa z rany
brocząc tors konającej z bólu ofiary
I tak dobiega kresu
żywot nieszczęśnika
jęczy z bólu
wyczekując swojego finału

autor

Lingedolf

Dodano: 2007-08-12 03:03:04

Ten wiersz przeczytano 1392 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie