W moim małym pokoiku

W moim małym pokoiku,
Jest tajemnic moc, bez liku.

Pochowane, zagrzebane,
Znajdę może je nad ranem.

Znajdę może je wieczorem,
Kiedy zła myśl bywa wzorem.

A już całkiem tak na serio,
Sprostać muszę tym breweriom.

Chęć nabiera przekonania,
Że przytomne są starania.

W moim małym pomieszczeniu,
Prawda chce zaistnieć w cieniu.

Pochowana, zagrzebana,
Na poważnie bywa brana.

Przy wieczerzy ją odnajdę,
Jako zwykłą, taka znajdę.

A rozpoznam tuż nad ranem,
Gdy miłości będę panem.

Całkiem szczerze, tak na serio,
Sprostać muszę tym breweriom.

Będę walczył aż do śmierci,
By wywalczyć z prawdy ćwierć sił.

By przekonać innych sobie,
Że dla dobra wszystko robię.

W moim małym pokoiku,
Jest tajemnic moc, bez liku…

autor

Grand

Napisany: 2013-03-30 Dodano: 2013-03-31 09:42:59

Ten wiersz przeczytano 758 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie