Mój żywot

Chmury
nade mną zwisają
i spoglądają
aby tylko przepaść

moje życie
tak strasznie zniszczone
wiele już straciłem
mogłem tyle przeżyć

moje życie
istnienie zaprzepaszczone
a ja chciałbym
znów dzieckiem być
i wolnością się radować

ale rzeczywistość
twarda nieustępliwa
to tylko wspomnienia
tak chciałbym
znów dzieckiem być

niemożliwe to już
dorosłość powstała
by człowiekiem być
myśleć i być sobą
dorosłym się w końcu stać

tak - stać się kimś
tego ja wciąż pragnę
już dziecko nie jestem
swoje mądrości lata mam

moje życie
tak bardzo dorosłe życie...

25.01.2005 r.

autor

Krzysztof Kowalczyk

Dodano: 2005-02-22 13:36:50

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie