Moja pomarańczowa

...

Skrzywdziła ją miłość .
Okrągła , pomarańczowa .
Z czarnymi pasami
przez kochające dłonie startymi
czule obejmowana,
pieszczona, głaskana .

Jest cicho ...
Słychać tylko kroki ...
Butów odbicia
na przemian z odbiciami jej
Tak ładnie współgrają ze sobą
Zamienią odbicia z szept
ciepły, namiętny szept...

Piękne miejsce
miejsce gdzie ona zyje, dojrzewa
Miejsce.
Ona cichutko z nim współgra
Gną się deski pod ciężarem
Jej i tamtej - grających,
grających ze sobą dla siebie.

Na począktu i na końcu
stoją dwa takie same.
Jeden z nich jest celem
Drugi twierdzą do obrony.
Wysoko stoi poprzeczka
Cel, do ktorego trafiają
Ona i ona
dwa odbicia i trzy kroki ...

.. love this game ..

autor

sunshine_cry

Napisany: 2008-02-21 Dodano: 2008-02-21 17:53:55

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie