MOJA RODZINA PRZECHODZI KRYZYS

Nie wiem co robić?
Ciągle mnie poniżasz.
taka potwarz,
Aż mi wstyd.
Odsuń się od demnie,
Nie chcę się z Tobą kłócić.
Kiedy zaczniesz szanować ludzi?
Tryskasz tylko nienawiścią.
Myślałem, że jakoś się dogadamy,
w naszym związku.
A tu tylko złe epitety i wyzwiska,
Spójrz mi w oczy.
Kochasz Ty mnie choć troszkę?
Czy nic do mnie już nie czujesz?
Teraz pomiędzy Nami jest chłód
Nie ma mądrzejszego, który by ustąpił.
Tragedia!
Dzieci na to wszystko patrzą,
w oczach mają łzy.
Źle się dzieje!
Rodzina moja przechodzi kryzys.
Jesteśmy sobą mocno znudzeni,
Musimy podjąć dialog.
Albo się dogadamy,
Albo powiemy sobie!
Dowidzenia!
Szkoda tylko Naszych dzieci.

Wiersz jest poświęcony rodzinom, które nie umieją z sobą rozmawiać, trwają konflikty, ludzie się rozwodzą, a dzieci na tym cierpią.

autor

Pioru

Dodano: 2012-03-27 09:00:17

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie