Moje Podlasie
Wszystkim kochającym swoje Małe Ojczyzny...
Moje Podlasie; kraino dziewicza,
W Bugu i Narwi wpleciona ramiona,
Jezior błękitem do siebie przekonasz,
Magią bajecznej przyrody zachwycasz.
Nieba lazurem wierności mnie uczysz,
Po to, by w życiu cię nigdy nie
zdradzić.
Pięknem zieleni nadzieję zasadzasz,
Ciszą puszczańską zniewalasz mą duszę.
Jesteś obiektem miłości, tęsknoty,
Miejscem, gdzie żyją narody pospołu.
Lud tu spokojny, gościnny, wesoły.
Twoim ścieżynom są wierne me stopy.
23.01.2009
Komentarze (39)
Wierszem piekne krajobrazy malujesz....nie da sie
przejsc obojetnie.
tęsknie za Podlasiem i sielskością krajobrazów - wiele
jeszcze dziewiczych widoków mam w pamięci - i jak tu
nie tęsknić...
Dla mnie tez ta kraina jest bliska.Pochodze z
pogranicza Mazowsza i Podlasia.Piekne zakonczenie-
"Twoim sciezynom sa wierne me stopy"
kazdy kto czuje odrobine sentymentu do swoich stron
bedzie zachwycony Twoim wierszem
Wybacz ale wpleść inne rzeki i wpisać inną krainę
geograficzną i pasuje wszystko-nie ma tu nic
nadzwyczajnego.Zwykła rymowanka słabe metafory.
Nie dość, że ewangelii siewcą - to jesteś też
rodzinnych stron wiernym piewcą!
prawdę piszesz! Inni ludzie i mentalność niż w
Warszawce. Kiedy stoisz przy drodze życzliwie spytają
czy nie podwieźć... doświadczenia osobiste... a u nas
tylko cię pęd wiatru porwie i błoto ochlapie
Zdziwiłam się w tym momencie. Tak pięknie pisałeś o
górach, myślałam, że pochodzisz z gór, a tu proszę -
niespodzianka.
Opis Twojego miejsca na ziemi wspaniały!
Podlasie ma swój niepowtarzalny urok, mieszkam tu od
dzieciństwa, pozdrawiam:)
Ach, jak cudownie napisany :) Teraz to z pewnością,
udam się do tej krainy, którą tak barwnie i tajemniczo
opisujesz ;).
Rewelacyjnie!
Bardzo ładnie, swoim wierszem reklamujesz Podlasie
:)...
Marku jak na wędrowną dusze przystało pięknie ci się
napisało
Kochasz swoja "mala Ojczyzne" calym sercem,,,to
piekne.
Zazwyczaj nie czytam wierszy nierymowanych, ale twój
jest naprawdę ładny w wydźwięku.